poprzednia strona | spis treści | następna strona

Czego wymaga od nas parkour? Zapewne wielu z was po przeczytaniu tematu tego artykułu chciałoby od razu uzyskać prostą odpowiedź, która rozwiewa większość wątpliwości. Niestety tak się nie stanie, przynajmniej na początku, ponieważ żeby móc odpowiedzieć na to pytanie trzeba poruszyć kilka bardzo ważnych kwestii. Najpierw każdy z nas musi odpowiedzieć sobie, czym dla niego jest parkour. Możemy sięgnąć do filozofii Bella i Foucana, ale stać nas na samodzielne myślenie i odnalezienie własnej drogi. Nie chodzi też tutaj o podniosłe hasła, wynoszące parkour ponad wszystko, tworzące z niego sztukę. Tak naprawdę sport ten nie ma więcej sztuki w sobie niż sporty walki, czy inne "konwencjonalne" dyscypliny. Nie ma więc sensu obrastać w snobizm, dzięki któremu uważamy się za lepszych niż inni, sztuka tak naprawdę tkwi w nas samych, w naszym zapale i dbałości o szczegóły, niezależnie od tego czy jesteśmy traceurami, piłkarzami czy też pielęgnujemy ogród. Musimy także uzmysłowić sobie, że są osoby gorsze i lepsze tak jak w każdym sporcie i nic tego nie zmieni, jednak wszelką rywalizację powinniśmy porzucić z faktu, iż jest to sport ekstremalny. To co w innych dyscyplinach jest motorem napędowym, tutaj może być skrajnie niebezpieczne.

Spytacie, czemu ktoś musi być gorszy, jest na to bardzo prosta odpowiedź predyspozycje fizyczne, zapał i warunki do ćwiczeń. Często ktoś zastanawia się czy z jego wagą i wzrostem może ćwiczyć. Oczywiście, że może ćwiczyć, jednak wyniki mogą być różne. Dlatego jeśli chcemy być naprawdę dobrzy parkour powinien stać się naszym życiem. Powinniśmy przygotowywać się do niego kiedy tylko mamy na to czas, nie poświęcać wszystkiego dla ćwiczeń, ale też nie poświęcać ćwiczeń dla innych rzeczy. Szkoła, praca to nasz obowiązek, ale nie musimy oglądać telewizji, grać na komputerze i robić masę innych niepotrzebnych czynności. Nie chodzi tu o to, aby w każdej wolnej chwili iść skakać, ale ćwiczyć i rozwijać się fizycznie. Rozciągać się, ćwiczyć siłowo. Kiedyś myślałem, że akrobatyka jest zbędna, ponieważ nie używam jej podczas freeruna, teraz widzę, że jest potrzebna, nie dlatego by się popisywać ale dlatego, że rozwija. Tego właśnie wymaga od nas parkour, ciągłego rozwoju fizycznego i psychicznego, tak właśnie robią najlepsi, dążą do celu za wszelką cenę. Jeśli chcemy na treningu przełamać się psychicznie to najpierw musimy przełamać pewne bariery fizyczne. Tylko wtedy, gdy będziemy maksymalnie sprawni będziemy mogli dorównać najlepszym, nie zagrażając przy tym samemu sobie. Gała

poprzednia strona | spis treści | następna strona

na górę